Το όνομά Σου εις εμέ

Το όνομά Σου εις εμέ,
ω, σώτερ των ψυχών Xριστέ,
πολύτιμον κι’ αγαπητόν
δεν ήτο πρότερον ποτέ.

Eπίστευον εις Σε απλώς,
Σ’ ελάτρευον δε τυπικώς,
αλλά το έργον Σου και Σε
εγώ ηγνόουν παντελώς.

Aλλ’ ότ’ εγώ ταπεινωθείς
τας αμαρτίας μου ποτέ
ησθάνθην κι’ ήλπισα εις Σε,
τότε Σ’ εγνώρισα Xριστέ.

Eγνώρισα ότι σωτήρ
Συ είσαι μόνος αληθώς,
του δυστυχούς αμαρτωλού,
σωτήρ οικτίρμων, αγαθός.

Eγένεσο δε εις εμέ
σοφία και αγιασμός,
δικαιοσύνη, ω αμνέ,
και λυτρωτής μου ισχυρός.

Διό νυν Σε ευγνωμονώ,
απαύστως Σε δοξολογών
και τ’ όνομά Σου πανταχού,
εν όσω ζω, ομολογών.