Κι αν ζω εδώ κάτω

Κι αν ζω εδώ κάτω στο μικρό μου καλύβι
κι η φτώχεια μου είναι μια πικρή συντροφιά,
μες στην καρδιά μου τ’ ουρανού το χρυσάφι
χάρη και δόξα πώς λαμποκοπά.

Επωδός
Έχω πατρίδα, ουράνια πατρίδα,
που με προσμένει πέρ’ απ’ την ξενιτιά
και κάποια μέρα θα βρεθώ εκεί πέρα,
μες στων αγίων τη συντροφιά.

Τι κι αν με ζώνουν πειρασμοί και φροντίδες
και μες στο μόχθο η ζωή μου κυλά.
Τρέχω και γέρνω στου Χριστού μου το στήθος
και τότε βρίσκω γαλήνη γλυκιά.

Μη με λυπάστε, δεν ζητάω τον οίκτο,
δεν είμαι μόνος, ούτε και δυστυχής.
Είμ’ οδοιπόρος προς την άνω πατρίδα
και από τώρα είμαι ευτυχής.